Dzień świętego Marcina – Martintag
11 listopada to dla nas Polaków najważniejsze święto narodowa, podczas którego upamiętniamy odzyskanie niepodległości (Polnische Unabhängigkeitstag). To również idealna okazja (die Angelegenheit) do spróbowania rogali Marcińskich – ciasta półfrancuskiego z przepysznym nadzieniem makowym oraz bakaliami. Poznaniacy hucznie obchodzą dzień ulicy Świętego Marcina.
Przenieśmy się jednak do naszych zachodnich sąsiadów (oraz Austrii), którzy w tym samym czasie celebrują upamiętnienie świętego Marcina z Tours (Martintag). Ze względu na charakter kościelny święta, dzień ten nie jest wolny od pracy. Uczniowie mają natomiast to szczęście, że nie muszą iść do szkoły.
Pewnie zastanawiasz się teraz, kim był św. Marcin skoro co roku wspomina się go w kilku krajach? Już mówię, piszę 
Urodził się on najprawdopodobniej w 316 r. n. e. na terenie obecnych Węgier. W wieku 15 lat poszedł w ślady ojca (in jds. Fußstapfen treten) i został żołnierzem (der Soldat). Legenda głosi, że pewnego zimowego dnia, podczas przejażdżki konnej, spotkał on żebraka (der/die Bletter), z którym podzielił się połową swojego płaszcza. Po powrocie z wojny rzucił wojsko, przyjął chrzest (die Taufe) oraz podjął się działalności na rzecz biednych. Ludzie go uwielbiali. Wiele lat później Marcin został wybrany na biskupa Tours. Ponoć nie chciał przyjąć tego zaszczytu i chował się (sich vor +Dat. verstecken) w gęsiarni przed wysłannikami papieża (der Papst). Był bardzo lubiany, dlatego też na pogrzebie pojawiło się wielu ludzi z latarenkami.
Święty Marcin jest m.in. patronem (der/die Patron) Francji, królewskiego rodu Merowingów. Jest również patronem dzieci, jeźdźców, kawalerii, kowali, krawców, młynarzy, podróżników, więźniów, żebraków oraz żołnierzy.
Jego historię doskonale obrazuje filmik stworzony przez Westdeutscher Rundfunk.
Niemiecka tradycja i zwyczaje
- Pochód – die Lichterprozession / der Umzug
W okolicach 11 listopada przedszkolaki oraz uczniowie przygotowują kolorowe latarnie (die Laterne), które zabierają na pochód. W trakcie pochodu dzieci śpiewają „Sankt Martin” lub „Ich geh’ mit meiner Laterne”, a prowadzi go „Św. Marcin na koniu”. Bardzo często inscenizowana jest scena przekazania płaszcza żebrakowi.
Weckmann / Stutenkerl
Tradycyjnym wypiekiem na Dzień Świętego Marcina są ludziki z ciasta drożdżowego. W zależności od regionu mają one różne nazwy: Weck(en)mann, Stutenkerl, Krampus lub Kiepenkerl. Ludzik wiele lat wcześniej był Świętym Mikołajem i w niektórych regionach nadal można go spotkać w takiej formie. Legenda głosi, że pewnemu piekarzowi skończyły się pastorały (das Pastorale) i zastąpił je odwróconą fajką (die Pfeife).
- Pieczona gęś – Martingans
11 listopada na obiad serwowana jest tradycyjnie pieczona gęś (die Bratgans) z czerwoną kapustą (der Rotkohl), kluskami ziemniaczanymi (der Kartoffelknödel) lub knedlami z czerstwej (altbacken) bułki namoczonej w mleku (der Semmelknödel / der Serviettenknödel).
W wielu miastach odbywają się także jarmarki Marcińskie (der Martinimarkt), na których można spróbować pieczonych gęsi Marcińskich, ludzików lub gęsi drożdżowych (der Hefeteig).
